Weer een 'nee' van je Nederlandse opdrachtgever? Pitch eens over de grens!
Werken voor niet-Nederlandse media hoort bij het moderne freelance correspondentschap. Wij helpen je op weg.
Hallo allemaal,
Er zijn vele paden die leiden tot het correspondentschap. De een solliciteert, als werknemer of freelancer van buiten, op de functie. De ander pakt als freelancer zelf de biezen en gaat (hopelijk al met een paar opdrachtgevers op zak) het avontuur tegemoet in de nieuwe standplaats.
Begin maart spraken we samen met Marjolein Koster (bekend van podcast De Val van Srebrenica!) met Cindy Huijgen, Rosa van Gool en Joost Scheffers voor een Masterclass ‘correspondent worden’ (kijk het hier terug) De correspondenten vertelden hoe ze hun winkeltje ver weg opzetten. Hoe je een netwerk opbouwt en omgaat met de onzekerheden van het freelance bestaan.
Waar de eerste twee correspondenten vrijwel uitsluitend voor Nederlandstalige media werken, doet Scheffers dat in Egypte ook voor Turkse en Israëlische media.
‘Heb je lef, ga dan voor internationale media werken’
Dat internationaal bijklussen is een onderbelichte manier om met de onzekerheden van het vak om te gaan. Veel journalisten kijken niet verder dan Nederland of Belgie qua opdrachtgevers. Maar als je in een overvolle correspondentenregio zit - Amerika, het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk of Italië - biedt dit mogelijkheden om je huur te kunnen betalen. Bij gebrek aan genoeg klussen voor Nederlandse media.
Zelf deed ik [Hans] dit tijdens mijn correspondentschap in Amerika ook. Aangespoord door Thomas Erdbrink, die toen nog in Iran correspondent was voor The New York Times. Hij raadde jonge correspondenten aan om voor internationale media te werken. Erdbrink:
“Juist door de crisis in de media [is het niet altijd crisis in de media?] zijn er minder conventies. Vroeger had The New York Times echt niet met een Nederlander gewerkt. Maar als je in de juiste situatie zit, dan maakt het niet meer uit. Als je verhalen goed zijn, zie ik niet in waarom niet meer mensen schrijven voor buitenlandse media. Ben je op dit moment een jonge correspondent en heb je lef? Dan ligt de wereld voor je open.”
Overal ter wereld heb je lokale Engelse sites die content nodig hebben
De buitenlandse mediaorganisaties hoeven echt niet van het kaliber The Guardian of The New York Times te zijn. Er zijn duizenden Engelstalige (of anderstalige - als je die taal beheerst) kranten, websites, radiostations en vakpublicaties die schreeuwen om content. En als ze betalen, zijn ze volgens Midden-Oosten correspondent Harald Doornbos misschien wel een betere opdrachtgever dan Nederlandse media.
“Leer vloeiend Engels en Arabisch. Ga in het Midden Oosten of Zuid-Azië wonen. Ga voor lokale- of Engelstalige media werken. Overal in de Arabische wereld worden nieuwe tv stations opgezet. Nederland heeft het echt gehad met buitenlandjournalistiek. Te weinig geld, weinig kwaliteit en weinig interesse.”
Eduard Cousin begon zijn correspondentschap bij Egyptische media
Voor deze nieuwsbrief interviewden we deze week Egypte-correspondent Eduard Cousin. Hij had ook lef, in de woorden van Erdbrink. Cousin begon in 2013 zijn correspondentschap door te gaan werken voor lokale media.
Het hebben van Egyptische collega’s hielp om me hier thuis te voelen. Om contacten te krijgen en de taal te leren. Ik zat iedere dag acht uur op kantoor, was de hele dag bezig met Egyptisch nieuws en voerde discussies met jonge idealistische journalisten. Ik zat middenin het land.
Spring in die grote internationale vijver!
De sprong maken naar niet-Nederlandse media voelt misschien niet vanzelfsprekend. Maar het kleine medialandschap in Nederland - met krimpende titels, veel te weinig plek voor buitenlands nieuws en de immer terugkerende bezuinigingen - dwingt freelance correspondenten zonder hele vaste opdrachtgevers, verder te kijken.
Wij van De Buitenlandredactie willen je daarbij helpen, daarom schreef Laura deze week een handige how-to: ‘Overlevingsgids werken voor internationale media’. Als correspondent in Tsjechië werkte ook zij regelmatig buiten de grenzen van Nederland.
Voor de scherpe abonnee was het misschien al duidelijk dat de nieuwsbrief een paar dagen later is dan normaal. Dat is te wijten al aan wat coronagerelateerde perikelen. Maar we willen jullie alvast bedanken voor jullie geduld en jullie support voor Standplaats Verweggistan.
Heel veel leesplezier gewenst. En mochten jullie vragen of comments hebben, plaats ze of mail ons op debuitenlandredactie@gmail.com
1. ‘Ik ben geen passant. Egypte is ook mijn land. Ik woon hier en dit is thuis’
Eduard Cousin kwam in 2013 aan in Egypte, tweeëneenhalf jaar na de revolutie van de Arabische Lente. En net op tijd voor de staatsgreep die het oude regime aan de macht brengt. Cousin begint zijn carrière als correspondent als journalist voor lokale Egyptische media en leert het land op een unieke manier kennen: van binnenuit. Afgelopen januari verscheen zijn boek ‘Nu de wereld niet meer kijkt: leven in Egypte na de Arabische lente’.
De Buitenlandredactie sprak met Cousin over zijn boek en hoe werken voor lokale en niet-Nederlandse media zijn carriere en zijn blik op Egypte veranderde.
“Het idee dat het niet uitmaakt waar je een correspondent op de wereld neerzet en dat die – zonder de taal te spreken - toch goede verhalen kan maken, is een achterhaald concept van het correspondentschap. In essentie een behoorlijk arrogant idee.”
2. Overlevingsgids werken voor internationale media
Schiet met hagel, wacht op het sneeuwbaleffect en wees kieskeurig. Een greep uit de tips van Laura om als correspondent je opdrachtgevers internationaal uit te breiden. Lees hier de ‘Overlevingsgids werken voor internationale media’.
3. De humanitaire ramp in Jemen
De correspondentenpodcast van Yoram Kremers heeft in de laatste aflevering Marcel van der Steen in de praatstoel zitten. De correspondent praat over het conflict in Jemen, waar hij als een van de weinige Nederlandse journalisten van dichtbij heeft kunnen kijken naar de humanitaire ramp die zich daar de afgelopen jaar plaatsvond. Een indrukwekkende aflevering weer. Beluister hem hieronder… of op Spotify.
De Standplaats Verweggistan nieuwsbrief is een uitgave van De Buitenlandredactie en wordt geschreven door Hans Klis (HK) en Laura Postma (LP).
Volg ons op Twitter.
Vragen of commentaar? Reageer op deze post of mail ons op: redactie@debuitenlandredactie.nl