‘Als correspondent in Mexico voel ik me als een kind in een speelgoedwinkel’
Correspondent Boris van der Spek wisselde Chili in voor Mexico. "De journalistieke spark is hier echt volledig terug."
Boris van der Spek is correspondent in Latijns-Amerika. Begin 2024 verruilde hij Chili voor Mexico. Journalist Nick Vink sprak met Van der Spek over hoe hij terugkijkt op de eerste maanden in zijn nieuwe standplaats.
Waarom besloot je om Chili te verruilen voor een andere standplaats?
“Na acht jaar in Chili had ik het gevoel dat ik alles wel had verslagen. Ik denk dat het heel belangrijk is om als correspondent altijd een open blik te blijven houden. Je moet verrast blijven door wat er in je land gebeurt.
“In Chili was ik die frisse blik een beetje kwijt. Daarnaast merkte ik dat er vanuit Nederland wat minder belangstelling was voor nieuws uit Chili. Het land ligt ver weg en veel mensen kennen het niet. Ik had het gevoel dat ik wat anders moest gaan doen of ergens anders moest gaan zitten als correspondent.
Waarom koos je voor Mexico?
“Ik werkte al als achtervang voor Nina Jurna als Latijns-Amerika correspondent bij de NOS. Zij gaf aan dat ze erg druk was met haar werk in Zuid-Amerika en Suriname en dat ze daardoor heel weinig toekwam aan Mexico en Centraal-Amerika.
“Mijn andere werkgever, NRC, gaf eigenlijk hetzelfde aan. Omdat ik toe was aan iets nieuws, bood ik aan om naar Mexico te gaan.
“Het viel ook allemaal best wel goed op zijn plaats met de Mexicaanse verkiezingen afgelopen juni. En die in de Verenigde Staten - die ook erg belangrijk zijn.”
Hoe vond je jouw draai in de eerste weken?
“Ik was al langer bezig met de voorbereiding om naar Mexico te gaan. Dus ik was al een tijdje bezig met het volgen van het nieuws, het luisteren van relevante podcasts en het lezen van boeken. Eigenlijk alles wat je op het internet en in kranten voorhanden hebt om meer te weten te komen over Mexico.
“En toen ik aankwam, heb ik veel collega’s ontmoet. Met name van de Engelstalige pers, maar ook Nederlandse correspondenten van de Volkskrant en Trouw. Je gaat praten met Mexicanen in de politiek, maar ook mensen op straat: de bakker, de schoonmaakster. Zo is het alsof je continu in de schoolbanken zit en de hele tijd dingen leert over het land waar je over schrijft.”
Heeft Mexico je gebracht wat je zocht?
“Ja, heel erg. Vanaf het eerste moment dat ik hier aankwam, keek ik om mij heen en had ik zoiets van: ‘Wauw, dit is een interessant verhaal voor de krant, dit voor radio en dit voor televisie.’
“Ik heb een document, wat veel correspondenten denk ik hebben, met ideeën voor nieuwe verhalen die ik kan maken. Daar komen alleen maar nieuwe verhalen bij. Voor mij is het echt een soort speelgoedwinkel.
“Er is ook veel meer interesse vanuit Nederland voor verhalen uit Mexico, veel meer dan in Chili. Die spark is hier echt volledig terug. Ik kom uren in een dag tekort om te doen wat ik wil doen.’”
Bij welk verhaal voelde je die teruggekeerde journalistieke ‘spark’?
“Tijdens de Mexicaanse verkiezingen reisde ik af naar verschillende plekken waar gewelddadigheden waren uitgebroken. Zo ben ik in een klein dorpje geweest, op anderhalf uur rijden van Mexico-Stad, waar een burgemeesterskandidaat in zijn eigen huis was aangevallen door lokale criminelen.
“De burgemeesterskandidaat nam mij mee naar zijn huis waar de kogelgaten nog in de slaapkamer van zijn dochter zaten. Het was echt een schitterend dorpje met een groene vallei en een mooi wit kerkje. Daar vond zoveel geweld plaats - de inwoners zelf wisten niet waar het vandaan kwam.
“Dit was voor mij wel een heel tekenend beeld van Mexico. Een plek die er op het eerste oog heel mooi uitziet, maar waar als je er iets dieper induikt, zoveel aan de hand is. Als journalist wil je naar dit soort plekken toegaan en laten zien wat de realiteit van Mexico is.”
Nick Vink is een freelance journalist en verslaggever.
